بررسی اثر ایمونومدولاتوری مولکول lva بر شکل مزمن کولیت اولسراتیو تجربی

سابقه و هدف: بیماری های التهابی روده (ibd) اصطلاحی است که برای گروهی از بیماری های التهابی دستگاه گوارش با اتیولوژی نامشخص به کار می‎رود. کولیت اولسروز (uc) و بیماری کرون (cd) دو نوع اصلی از این بیماری می‎باشند که مشخصه این بیماری ها افزایش مدیاتورهای التهابی نظیر il-1،il-6، tnf-α, ltb4 و pge2 می‎باشند. نظر به مطرح شدن نقش ایمونومدولاتوری (lva7220) در تعدیل پروسه‎های التهابی در سال های اخیر بر آن شدیم که اثر این ماده را بر شکل مزمن کولیت تجربی در رت مورد کنکاش قرار دهیم. این ماده از مشتقات آلژینات می باشد و پلی‎ساکاریدی است که از جلبک های قهوه‎ای به دست می‎آید و از دو نوع اسید ارونیک (d- مانورونیک و l- گلورونیک اسید) تشکیل شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه با روش tnbs به میزان 120 میلی گرم در میلی‎لیتر از ماده tnbs حل شده در اتانل 50% با تلقیح 25/0 میلی‎لیتر به هر رت، فرم مزمن بیماری ایجاد شد. حیوانات شامل گروه های بیمار (p)، درمان شده (t) و پیش درمانی (m) جهت هفته اول, دوم, سوم و ششم و نیز گروه کنترل و نرمال به تعداد 5 = n برای هر گروه منظور گردید که گروه های m وt محلول lva g/lit5 را به صورت خوراکی دریافت می‎کردند. ارزیابی با استفاده از روش elisa برای اندازه‎گیری مدیاتورهای التهابی سرم نظیر il-6, tnf-α, ltb4 و pge2 و همچنین ارزیابی ماکروسکوپیک روده با روش gerald و ارزیابی میکروسکوپ با استفاده از لام‎های تهیه شده، صورت پذیرفت. یافته ها: نتایج سنجش سایتوکاین ها و ارزیابی میکروسکوپیک، نشان دهنده اختلاف معنی‎دار بین گروه های m و t با گروه p می باشد. درخصوص پارامترهای il-6, tnf-α و ltb4 بین گروه بیمار و درمان شده اختلاف معنی‎دار وجود داشت که مؤید اثر مهاری lva بر این پارامترهای التهابی می باشد. نتیجه گیری: بنابراین lva می‎تواند به عنوان عامل مهمی در تعدیل پاسخ های التهابی که منجر به تخریب بافت روده در بیماری ibd می‎شوند مطرح گردد.